در هر زمانى، امامى مسئوليت رهبرى جامعه اسلامى را برعهده دارد. وظيفه هر مسلمان، بيعت، تبعيّت و حمايت از امام زمان خويش است. در -عصر حضور-، به گونه اى و در -عصر غيبت-، به گونه ديگر.
حضرت زينب، در راه حمايت از امام عصر خويش، حضرت اباعبداللَّه الحسين عليه السلام ، در آن سفر خونين شركت كرد و دوش به دوش برادر، سختی هاى اين مبارزه حق طلبانه را پذيرا شد.
در لحظات حسّاس روز عاشورا، غير از موضعى حمايتگرانه كه نسبت به سيدالشهدا داشت، در دشوارترين شرايط به فكر جان امام زين العابدين هم بود و پرستارى او را بر عهده داشت. در حالت روحى دشوارى كه با ديدن كشته هاى ميدان كربلا و به خون غلتيدن سيدالشهدا و فرزندانش بر امام سجاد عليه السلام پيش آمد و چيزى نمانده بود كه از شدّت غم، قالب تهى كند، زينب كبرى چون شمعى بر بالين او مى سوخت و با نقل حديثى از قول امّاَيْمَن، از پيامبرخدا كه پيشگويى اين روزگاران بود و خبر می داد كه كسانى اين اجساد را دفن خواهند كرد و مدفن سيدالشهدا، مزار جاودانه خواهد شد، به تسلّاى دل مجروح امام سجاد پرداخت. { بحارالانوار، ج 45، ص 179}
در حادثه حمله دشمن به خيمه ها و آتش زدن آن ها نيز، پروانه وار خود را به آتش زد و حاضر شد خود را پيش مرگ زين العابدين عليه السلام كند، تا مبادا آسيبى به حجّت خدا و امام عصر، يعنى حضرت سجّاد عليه السلام برسد. در طول سفر اسارت نيز لحظه اى از امام چهارم غافل نبود و خود را فدايى آن حضرت می دانست
امروز نيز حمايت از رهبرى و آرمان هاى امامت شيعى و در خطّ تبعيّت از رهبر گام نهادن، درسى است كه از زينب می آموزيم.
شيوه حمايت از امام در اين روزگار چسيت؟
مگر مقام معظم رهبرى، فريادگر مقاومت در برابر -شبيخون فرهنگى- نبودند؟ اگر حسين زهرا در عاشورا -هَل مِن ناصِر- گفت، امروز هم فرياد -هل من ناصر- رهبرى انقلاب، نسبت به حفظ ارزش هاى معنوى و پايبندى به مقدّسات انقلاب و حفظ اصول و مبانى اين نظام و پاسدارى از خون شهدا و دستاوردهاى انقلاب اسلامى و ميراث معنوى امام راحل بلند است.
پاسخ -لبيّك- به نداى رهبرى، چه از سوى مردان و چه از سوى زنان و دختران جامعه ما، جز از طريق پايبندى به ارزش ها و حفظ تقوا و عفاف و مقاومت در برابر -تهاجم فرهنگى- و تلاش در جهت تقويت بنيه دفاعى جامعه در برابر آفات اخلاقى و مفاسد و منكرات اجتماعى نيست. حفظ حجاب، لبيّك به اين نداست و تنسپردن به مفاسد و بدحجابى وبى بند و بارى، تنها گذاشتن امام جامعه در ميدان مبارزه است. كدام -پيشوا-، بدون همراهى -پيروان-، به نصرت رسيده است؟
زينب، به ما درس حمايت از رهبرى مى دهد. در عصر جنگ و دفاع مقدس به صورتى بود، و امروز در عصر مبارزه فرهنگى، به صورت ديگر. الفباى تديّن و كتاب پاك زيستى را بايد در -مكتب زينب- آموخت.