- جزئیات
- عبارتی آورده است ابن اثیر جزری متوفی 630 در کتاب اُسدالغابة که یکی از معتبر ترین کتابهای اهل سنت در شرح حال صحابه است. در این چاپ بیروت که تحقیق شیخ محمد علی معوَّض و شیخ عادل احمد عبدالموجوداست و کلی افراد دیگر بر آن مقدمه زده اند. در صفحه ی 98 یک روایت خیلی زیبایی نقل میکند اینکه خدای متعال به جبرئیل و میکائیل فرمود من بین شما برادری و اُخوَّت ایجاد کردم ,اگر بنا باشد یکی از شما زندگی را انتخاب کنید یا خودتان را فدای دیگری کنید کدام را انتخاب میکنید؟هر دو گفتند ما زندگی را انتخاب میکنیم و خودمان را فدای دیگری نمیکنیم. خداوند متعال به اینها امر کرد که بروید بر روی زمین و ببینید من بین حضرت رسول و حضرت علی علیهما السلام برادری برقرار کردم. علی بن ابیطالب علیهما السلام تمام زندگی و وجود خودش را فدای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم کرده است. مشرکینی که آمده اند پیامبر خدا را قطعه قطعه کند چون از تمام راه های مقابله مأیوس شده بودند ,از هر قبیله یک نفر را انتخاب کرده بودند که بیایند رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را بُکشند,و خون پیامبر بین قبیله ها تقسیم بشودد و نتوانند قصاص کنند و مجبور به دادن دیه شوند. جالب اینجاست که خدای متعال به جبرئیل و میکائیل فرمان میدهد به زمین هبوط کنید و علی علیه السلام را از دشمنانش حفظ کنید. و آن دو ملک مقرب امدند و جبرئیل بالای سر حضرت علی علیه السلام و میکائیل پایین پای ایشان ,جبرئیل ندا میکرد:بَخٍّ َبَخٍّ من مثلک یا علی بن ابیطالب علیهما السلام ,به به به مانند تو یاعلی با این فداکاری که کردی خدای عالم افتخار و مباهات میکند به وجود شما در برابر ملائکه رسول اکرم که در حال هجرت به مدینه بود ,خدای عالم بر او آیه ای نازل فرمود که در شأن علی بن ابیطالب علیهما السلام است آیه ی 207 سوره ی بقره(وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ)بعضی از مردم که منظور حضرت علی علیه السلام است جان خودشان را به فروش گذاشته اند به خاطر به دست آوردن رضای الهی.
|
- جزئیات
- یکی از فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام زمانی بود که ایشان در شب اول ماه ربیع الأول در بستر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و به جای ایشان خوابیدند و جان خودشان را فدایی پیامبر اکرم نمودند و همان شب هنوز از بستر پیامبر اکرم بیرون نیامده بود که آیه نازل شد. وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَاد(207 بقره) و در همین زمینه روایات فراوانی درکتب اهل سنت هست,چند روایت از ابن عباس هست,در تاریخ دمشق جلد 42 صفحه ی 67 روایت را نقل میکند روایت دیگر در شواهد التنزیل همین روایت را نقل میکند از ابن عباس.ودر کتاب تذکرة الخواص سبط بن جوزی در صفحه ی 35 روایتی را نقل میکند از ابن عباس,که ابو اسحاق ثعلبی در تفسیرش آورده است(البته این روایت در چندین کتب مشهور تاریخی از جمله البدایة و النهایة آمده است). پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم امیرالمؤمنین علیه السلام را در جای خود خوابانید و فرمودند به تو آسیبی نخواهد رسید از طرف احدی,در ان زمان بود که دشمنان خانه را محاصره کرده بودند,خدای متعال به جبرئیل و میکائیل وحی فرستاد ,من بین شما دوتن برادری گذاشتم و عمر یکی را از دیگری بیشتر قرار دادم کدام یکی از شما دو مَلَک حاضر هست عمر طولانی را برای رفیقش قرار دهد هر دو گفتند ما میخواهیم عمر طولانی تر را داشته باشیم, خداوند به آنها فرمود:چرا شما مانند علی بن ابی طالب نبودید؟(علیهما السلام)که بین او و پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) برادری گذاشتم و او بجای پیامبر خوابید و جانش را فدای او کرد,به زمین بروید و جان او را حفظ کنید. آن دو به زمین نازل شدند,جبرئیل در کنار سر امیرالمؤمنین علیه السلام و میکائیل در کنار پای حضرت قرار گرفت و ملائکه صدا میزدند بخٍّ بخٍّ مَن مثلُکَ یابن ابی طالب(علیه السلام)چه کسی مانند توست که خدا با او به ملائکه مباهات کنند؟ سپس پامبر صلی الله علیه و آله و سلم به سمت مدینه رفتند و آن آیه معروف نازل شد,وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَاد(207 بقره) و از ابن عباس این روایت نقل شده و میگوید امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند آن شب شعری سرودم. وَقَيْتُ بِنَفْسِي خَيْرَ مَنْ وَطِئَ الْحَصَى/وَ مَنْ طَافَ بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ وَ بِالْحِجْرِ/رَسُولَ إِلَهِي خَافَ أَنْ يَمْكُرُوا بِهِ/فَنَجَّاهُ ذُو الطَّوْلِ الْإِلَهُ مِنَ الْمَكْرِ. من جانم رو فدای کسی کردم که بهترین کسی است که روی خاک قدم برداشته است,بهترین فردی که دورِ کعبه طواف کرده است,و مطرح میکند من خودم را آماده ی هر نوع شکنجه ای کرده بودم. این روایت از امام حسن مجتبی علیه السلام نیز آمده است ,در تذکرة الخواص صفحه ی 200. امام حسن مجتبی علیه السلام یک سخنرانی کردند و مقامات امیرالمؤمنین علیه السلام را مطرح کردند برای معاویه و عمروعاص(چون قصد توهین به حضرت را داشتند, که در قسمتی از سخنرانی حضرت میفرمایند:امیرالمؤمنین علیه السلم جان خود را فدای پیامبر اکرم نمودند تا این آیه نازل شد. وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَاد(207 بقره) و در جای دیگ این کتاب میگوید (وَ وَسطه بالإیمان) قطعا او مؤمن است و آیه یإِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ را می آورد البته بطور ناقص ولی میگوید مراد علی بن ابیطالب علیهما السلام است
|
- جزئیات
- اعتقادات و اصول مکتب سقیفه و اباطیل این جماعت ، عامل شهادت سیدالشهدا علیه‌السلام شیخ عبدالعزیز بن الریس ، مفتی سرشناس سلفی میگوید : «در بین اهل سنت و جماعت هیچ اختلافی نیست (!) که باید از حاکم و خلیفه ای که لواط کار است. شراب می‌نوشد. حتی روزی نیم ساعت در برنامه زنده، زنا میکند اطاعت کنیم! و قیام و براندازی علیه او حرام است. باید زیر پرچم او جهاد هم بکنیم (!) شیخ آلبانی، شیخ ابن عثیمین، شیخ ابن باز و شیخ صالح فوزان هم به این حکم شرعی تصریح کرده اند!!»
|
- جزئیات
- در کلیپهایی که در فضای مجازی پخش شده است نقشه ی هوایی کربلا را نشان میدهند میگویند کربلا بین دو رود واقع شده و دریاچه دارد و فضای سر سبزی هست و منطقه ی جنگلی است , و آبهای زیر زمینی زیادی دارد و میشود با کندن حدود پنج متر به آب رسید, پس امام حسین علیه السلام میتوانست چاه بکند و به آب برسد و تشنه شهید نشود , بنابر این نتیجه میگیرند اصلا قضیه ی تشنه شهید شدن امام حسین علیه السلام دروغ است. ما از اینها سوال میکنیم چرا امام حسین علیه السلام نرفتند از خود رودخانه ی فرات آب بیاورند؟دیگر نیاز به کندن چاه هم نبوده جواب میدهند اینکه لشگریان عمر سعد دورِ شریعه ی فرات را گرفته بودند و اجازه نمی دهند آب بردارد. ما به اینها جواب میدهیم:همان کسی که به عمر سعد نامه نوشته بود جلوی رسیدن امام حسین علیه السلام به آب فرات را بگیر, همان شخص دستور داده بود اجازه ی کندن چاه را هم نده. برید تاریخ را بخوانید یک نمونه در مقتل الحسین(علیه السلام) خوارزمی موجود است جلد یک صفحه ی 346 و منابع مختلفی از شیعه و سنی این را نوشته اند که ابن زیاد به عمر سعد نامه نوشت که من شنیده ام امام حسین علیه السلام میخواهد چاه بِکند , جلوی چاه کندن آنها را بگیر و سخت بگیر بر آنها. بنابر این همانطور که اجازه نمی دادند حضرت از آب فرات استفاده کنند , همانطور هم اتجازه ی حفر چاه نمی دادند. در تاریخ موجود است و در کتابهای شیعه و سنی آمده و شنیده اید :برای خواندن چند رکعت نماز چندین نفر خود را سپر کردند و تیرها را به جان خریدند تا امام حسین علیه السلام بتوانند نماز بخوانند , خب اگر میخواستند چاه بکنند قطعا حمله ی عمومی میکردند به خصوص اگر در خیمه ها میکندند و می فهمیدند حمله میکردند به خیمه گاه و امام حسین علیه السلام دوست نداشتند تا وقتی زنده هستند دشمنی سمت خیمه گاه بیاید و هتک حرمت بشود.آن سر سزی هایی که در نقشه ی هوایی میبینید درخت خرما است , نخلستان است , خرما جایی رشد میکند که هوا گرم و خرما پزان باشد. آنهایی که میگویند عاشورا در مهر ماه بوده است , همین الآن برید نگاه کنید , در مهر ماه هم هوای کربلا بالای چهل درجه است. شما تصور کنید در وسط میدان جنگ مشغول نبرد , خود همین به تنهایی باعث تشنگی و خشکی حلق میشود با ان گرما و آن حجم شمشیر زدن و آب هم نباشد. بنابراین این شبهات پوسیده را مطرح نکنید و قبلش مطالعه کنید. مطلب دیگر وقتی رودی قرنها در جایی جاری است دیواره های اطراف به خودی خود آب بندی میشود و رسوب میکند و دیگر نفوذ خاصی به زیر زمین ندارد ,بیل و کلنگی اصلا بود که بخواهند چاه بکنند؟سنگ و غیره را چه میکردند؟مگر حفر پنج متر چاه با شمشیر و نیزه کار یک یا دو ساعت است آنهم با جاسوسانی که دشمن داشت و هر آن امکان حمله بود؟
|
- جزئیات
- من غریب به ده سال است در امورات خیر کار میکنم در بهزیستی در جهاد مدرسه سازی و الآن در وزارت بهداشت مشغول هستم. با خیرین و مؤسسات خیریه محشور هستم. در فضای نزدیک محرم و عاشورا صحبتهایی میشود و در کانال های مجازی چیزهایی میبینیم و میشنویم که من را به شخصه خیلی اذیت میکند. مثلا اگر سره ی امام حسین علیه السلام برود برای نیاز مندان یا خرج بیماران و غیره...بهتر است. من به عنوان کسی که در استخدام دولت هستم و مشغول پیگیری و ساماندهی امورات خیر و خیریه ها هستم میگویم:عموم خیرات و مبراتی که در حوزه ی سلامت و مدرسه سازی و ایتام انجام میشود , خروجی مجالس امام حسین علیه السلام است عموم خیرین و درصد بالایی از آنها خرجشان جداست یک خرج برای امام حسین علیه السلام و یک خرج جدا گانه برای امورات خیر دارند. همه ی آنها یا خود سفره دار امام حسین علیه السلام هستند یا نقشی دارند در یک مجلس و هیأت , اصلا هم از روی ظاهر نمی شود آنها را قضاوت کرد. هر وقت هم که صحبت میکنیم میگویند اگر ما داریم کارِ خیر میکنیم به خاطر این امر است(مجالس امام حسین علیه السلام)و اتفاقا بیشترین نذورات را در مجالس همان هایی میدهند که بیشترین کارِ خیر را میکنند در حوزه های مختلف. میبینی برای افتتاح یک مرکزش کلی مراسم و غیره میگیرد ولی در مجلس امام حسین علیه السلام دمِ در ایستاده و کفش جفت میکند. یکی از بزرگواران میگفت , روز عاشورا همه ی آنهایی که در مجالس می آیند و غذا میخورند قرار بوده در خانه هایشان غذا بخورند امام آمده اند سر سفره ی امام حسین علیه السلام و این زیباست و اتفاقا جایی است که فقیر و غنی یک غذا و یک مدل و با هم میخورند...
|
- جزئیات
- سنی های امروز حسبنا السنة میگویند و حسبنا کتاب الله عمر را قبول ندارند فلذا به خود میگویند اهل سنت و نمیگویند اهل قرآن , کسی گفته که این حسبنا کتاب الله محدود بوده از نظر زمانی به زمان خاص , فلذا هر شاهدی می آورند از سنت است نه از کتاب الله , و از روایت بزرگان خود استشهاد میکنند در امورات خود. الان گروهی در هند و گروهی در مصر هستند که اهل قرآن هستند و فقط قرآن را قبول دارند , و هیچ روایتی را قبول ندارند, البته کم هستند و منزوی هستند. آن تفکری که میگفتند حسبنا کتاب الله و مولود سقیفه بود عمرش خیلی کم بود , بعد از دفن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آن را کنار گذاشتند. صدیقه ی کبری فاطمه ی زهرا سلام الله علیها در خطبه ی خود چقدر به آیات قرآن استناد و استشهاد کردند ولی طرف مقابل به یک آیه هم تمسک نکرد بلکه حدیثی ساخت که سَمِعت رسول الله نحنُ معاشر الأنبیاء لا نُوَرِث ,از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم شنیدم که ما انبیاء ارث نمی گذاریم. اگر تو قرآنی هستی از قرآن دلیل بیاور این همه آیات ارث داریم,چطور شما که میگفتید حسبنا کتاب الله پس چرا یک حدیث جعلی آوردید؟ آنهم حدیثی که فقط ابوبکر نقل کرده , ابوبکر در زمره ی مقلین در حدیث است یعنی بسیار کم روایت نقل کرده است, و هیچ صحابه ی دیگری آن حدیث را نشنیده و نقل نکرده است. معلوم است حتی بعد از آن مجلس یوم الخمیس اصلا قرآنی در کار نبود, هرچه بود حدیث بود تماما نسبت های دروغ به خاتم الأنبیاء میدادند و از قول ایشان هرچه میخواستند نقل میکردند,شاهد و مشهود همه با هم بودند, هر کاری میخواستند بکنند به اسم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم تمام میکردند. و هیچکدام از دلایلی که امروزی ها بیان می کنند مثل حدیث اقتدا , حدیث اهتدا اینها در سقیفه مورد استدلال نبود و وجود نداشت بلکه بعد ها خلق شد و مستمسک عده ای قرار گرفت, در مجامع حدیثی نیامده. غرض اینکه عمر حسبنا کتاب الله کوتاه بود و در همان لحظات پایانی عمر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بود که ایشان کاغذ و قلم در خواست کرده بودند و بعد ه ها از بین رفت , خیلی از سنس ها مخالف این حسبنا کتاب الله هستند و اصل را صحیح بخار و مسلم میدانند.
|
- جزئیات
- آنچه مربوط به سیدالشهدا علیه السلام دفاع از پدرش امیرالمؤمنین علیه السلام است. میگویند امام حسین علیه السلام برای نماز کشته شده است , اُشهدوا بالله یک روایت مقطوعه بیاورید...یکی از اصحاب عرض کرد هذا اول وقت الصلاة (الان اول وقت نماز است)امام علیه السلام فرمودند جعلک الله من المصلین , انّی اُحبُ الصلاة(من نماز را دوست دارم) مردم کوفه تارک الصلاة بودند؟اتفاقاَ نذوراتشان را ببینید , مقاتل سنی ها نوشته است 40 مسجد نذر کردند فرحاً لقتل الحسین علیه السلام(به خاطر خوشحالی کشتن امام علیه اسلام 40 مسجد ساختند)اولین مسجد را شبث بن ربعی ساخت خودش هم امام جماعت شد. می دانید روزی چند نماز جماعت در لشگر عمر سعد برگزار میشد؟ ائمه ی جماعت آنها شمر و ثنان و عمر سعد و شبث بن ربعی بودند در تاریخ آمده بعضی نماز جماعتها 5 مکبّر داشت برای اینکه صدا نمیرسید. شب عاشورا نافله خواندند در قنوت شفعشان دعا کردند خدایا توفیق بده صبح با سر سید الشهدا علیه السلام به کوفه برویم
|
- جزئیات
- وقتی بعضی روایت ها را کار کردم برای خودم خیلی عجیب بود,جابر بن عبدالله انصاری یک صحابی عظیم القدر که آقا امام سجاد و امام باقر علیهما السلام می رفتند به دیدن او و چنین جایگاهی نزد اهل بیت داشته است ,یک سنت حسنه ای گذاشته و روز اربعین آمده به زیارت سیدالشهدا علیه السلام و طبق روایت مَنْ سَنَّ سُنَّةً حَسَنَةً كَانَ لَهُ أَجْرُهَا....(1)تا قیامت ثواب تمام زوار اربعین را او خواهد برد احترام و ثواب زوار اربعین را جمع کنی میشود ثواب یک زیارت اربعین جابر بن عبدالله انصاری. برای من عجیب بود که این جذبه چیست برای اربعین ,خدای متعال به حضرت ابراهیم علیه السلام می فرماید:و انزل وَأَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ(2)ندا بده مردم را به حج , گفت خدایا صدای من به همه نمیرسد , به او گفته شد ما صدای تو را می رسانیم الآن چند هزار سال است مردم به حج میروند به خاطر لبیک به ندای حضرت ابراهیم علیه السلام. اما کربلا فقط در اربعین به اندازه ی کل حج زائر دارد این چطور است؟یعنی همین 4 سال اخیر اربعین را جمع کنی به اندازه ی کل زائران حج در طول دوران شده باشد.این جذبه ی اربعین برای من جا نیوفتاده بود.حضرت ابراهیم یک کار خیر کرد و فرمود من خانه ای را وقف میکنم برای مردم و اولین خانه بود و شد قبله ی همه مردم دنیا با خودم میگفتم شاید چون جابر اولین زائر بوده است اما این روایت را دیدم. روایت بسیار عجیب در کتاب مفتاح الجنة للنار جُنة نویسنده :محمد بن محمد زنجانی نقل کرده است از مقدس اردبیلی و چندین نفر دیگر هم این روایت را مطرح کرده اند. مرحوم مقدس اردبیلی از یحی نقل کرده است که خادم جابر بن عبدالله انصاری بوده است نقل میکند:من به خدمت جابر بن عبدالله بودم در شب نوزده صفر به یک منزلی کربلا رسیدیم , زوجه ی من خدیجه در آن سفر همراه من بود, و خیمه ای برای او برپا کردم, و من و جابر در گوشه ای نشسته بودیم و میگفتیم فردا به کربلا وارد میشویم و زیارت آقا و مولای خود امام حسین علیه السلام و مراسم تعزیه داری به جای می آوریم ,در اثناء این گفتگو بودیم که ناگاه صدای زوجه ی خود خدیجه را شنیدم ,بلند شدم و به نزد او رفتم , وقتی به نزدیک خیمه رسیدم دیدم خدیجه گریه میکند و موی سر خود را پریشان نموده و به سر و روی خود میزند و اشک مانند باران از دیده می بارد. گفتم ای خدیجه این چه حال است؟گفت ای یحی بنشین تا نقل کنم, چون نشستم گفت:الحال فاطمه ی زهرا سلام الله علیها را در خواب دیدم که جامه ی سیاه پوشیده اند و موی سر خود را پریشان نموده اند ,چهار هزار حوریه همراه آن معصومه بودند که داخل صحرای کربلا شدند,چون نظر فاطمه بر قبر منور فرزندش افتاد نوحه و ناله نمود , ومی فرمود :ای نورِ دیده ی مادر و ای غریب مادر و ای تشنه لب , مادر به فدای حلق به ناحق بریده ی تو شود بعد از من این امت بی وفا بر تو رحم نکردند, و از جناب جد بزرگوارت محمد مصطفی و پدرت علی مرتضی شرم ننمودند(سلام الله علیهما)و از ناله ی مادرت فاطمه ی زهرا(سلام اله علیها) نهراسیدند, که ای فرزند تو را با برادر و برادر زاده ها و فرزند , با لب تشنه شهید کردند.ای فرزندِ گرامی طفلانِ خردسالِ تو را بعد از تو که غمخواری نمود. خدیجه گفت ای یحی در همین حال حضرت زهرا سلام الله علیها که مشغول گریه بودند, یک حوریّه ای به نام طیبه آمد خدمت ایشان و بی بی فرمودند برو به پدرم رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) بگو فاطمه (سلام الله علیها)آمده به زیارت قبر سیدالشهدا علیه السلام , شما هم بیایید که فردا اربعین است و میخواهد تعزیه ی حسین(علیه السلام) را برپا کند و انتظار قدم مبارک تو را میکشد. به حوریّه ی دیگری فرمودند به نجفاشرف برو و به پدرِ حسین بن علی بن ابیطالب(علیهم السلام)اعلام نما...و حوریه ای را هم مأمور اطلاع رسانی به امام مجتبی علیه السلام کردند.حضرت زهرا مشغول عزاداری شدند در کنار قبر سید الشهدا علیه السلام, دیدم پیرمرد محاسن سپیدی از دور می آید رسول خدا بودند بعد شخص دیگری که حضرت علی علیه السلام بودند و بعد امام مجتبی علیهم السلام همه جمع شدند و بی بی مشغول گریه کردن در روی قبر مطهر شدند ,آقا رسول خدا به امام حسن مجتبی(علیهم السلام) فرمودند برو مادرت را آرام کن , ایشان آمدند و مقداری با بی بی صحبت کردند, حضرت زهرا سلام الله علیها بلند شدند و فرمودند که من با خودم ظرفی آورده ام و در آن اشک چشم گریه کنان سیدالشهدا علیه السلام را در آن جمع خواهم کرد و بگویید هرکسی که میتواند بیاید. حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم به ملکی فرمودند که برود و ارواح مردان و زنان مؤمن را حاضر کند , و تمام پیامبران حاضر شدند و همه ی مؤمنین روحشان در اربعین حاضر شد برای عزاداری با حضرت زهرا سلام الله علیها. این را بگذارید کنار روایت آقا امام عسکری علیه السلام که فرمودند:از علامات مؤمن زیارت اربعین است. حضرت زهرا سلام الله علیها دعوت کردند از مؤمنین برای زیارت اربعین و تمام مؤمنین اجابت کردند,آنهایی که توانستند با بدن جسمی می آیند آنهایی که نتوانستند با دل و روحشان می آیند زیارت,فلذا حضرت زهرا سلام الله علیها دعوت ب میهمانی کرده اند در اربعین و ببینید که خدای متعال چه میکند... ------------------------------------------- 1- جلد۱ , صفحه۱۳۶/ تفسير نور الثقلين , جلد۱ , صفحه۷۳ كسى كه احداث كند طريقۀ خوبى را براى اوست اجر و ثواب آن و ثواب هر كس كه عمل كند به آن تا روز قيامت و كسى كه اختراع كند طريقۀ بدى را بر اوست گناه و گناه هر كس كه عمل كند به آن تا روز قيامت. 2-آیه ی 27 سوره ی حج
|
|
|
- جزئیات
- کتاب فیض القدیر شرح جامع الصغیر سیوطی است که علامه مناوی نوشته است/در جلد سوم این کتاب صفحه 388 در ذیل روایت که شرحی انجام میدهد جالب است/در شرح روایت حسین منی و انا من حسین , احب الله من احب حسینا ,الحسن و الحسین سبطان من الأسباط...(سلام الله علیهما) در شرح آن از قاضی که از علمای بزرگ اهل سنت است نقل میکند : حسین منی و انا من حسین علیه السلام که رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم)فرموده است این جمله را همینجوی نفرموده بلکه از طریق وحی با خبر شده است که مردم چه بر سر حسین بن علی علیهما السلام می آورند و مخصوصا این جمله را بیان کرده اند گویا در این جمله رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم)میخواهند بفرمایند هیچ فرقی بین من وحسین(علیه السلام)نیست و ما یکی هستیم,هرکس من را قبول دارد حسین علیه السلام را باید قبول داشته باشد و هرکس با حسین علیه السلام بجنگد بامن جنگیده است/رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم میخواستند به مردم بفهمانند من و حسین علیه السلام مانند یک شیء واحد هستیم و یکی هستیم/این عالم سنی میگوید مانند شیء واحد هستند و پیامبر میخواسته بفهماند که بعد از من مبادا با علی علیه السلام و اولاد او در بیوفتید , همانطور که محبت من واجب است محبت حسین علیه السلام واجب است همانطور که جنگیدن با من و تعرض به من حرام است حسین علیه السلام هم مانند من است و این مطلب را رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم تاکید کرده اند با ادامه ی فرمایش , أحب الله من أحب حسینا ,خدا دوست میدارد آنکسی را حسین علیه السلام را دوست داشته باشد دوست داشتن حسین علیه السلام دوست داشتن رسول خداست و دوستی با رسول خدا دوستی با خداست
|
- جزئیات
- متاسفانه در هیئت ها و مجالس مردم به این سمت میروند-تدیّن بدون علم-تدیّن بدون تعقل-جوانانی که در هیئت ها ( هو ) میکشند آیا میدانند ( هو هو ) مدتی علامت لعنِ امیرامؤمنین علیه السلام بوده است؟تا به مداح یا هیئت ها میگویید هو نکشید جِبه و گارد میگیرند-ولی اگر سواد داشت کتاب تبصرة العوام حسین بن حسن رازی آوی سال 630 را میخواند و میدید وقتی که عمر بن عبدالعزیز اعلام کرد به شهرهای ایران که دیگر امیرالمؤمنین علیه السلام را لعن نکنید-یکی از شهرهای ایران که اسمش را نمیبرم گفتند به ما 50 روز وقت بدهید تا لعن را ترک کنیم-50 روز زمان دادند که لعن بر امیرالمؤمنین علیه السلام را ترک کنند-دیدند که نمی توانند ترک کنند چون بعد از اذانها در مأذنه بر آقا لعن میکردند-حاکم گفت شما قرار بود بعد از 50 روز ترکِ لعن کنید-بزرگانشان جمع شدند و با هم قرار گذاشتند که بعد از اذانها به جای لعنِ بر امیرالمؤمنین علیه السلام بگویند (هو هو) -این را جوانان ما میدانند؟
|
- جزئیات
- اهل سنت به خصوص وهابیت قیام بر علیه حاکم امت حتی مانند یزید فاسق ,قاتل, زناکار, ناکح با محارم ,میمون باز و مشروب خور را جایز نمی دانند و از این طریق شهادت امام حسین علیه السلام را رد میکنند و میگویند ایشان باید کشته میشده چون بر خلیفه ی وقت خروج کرده است حتی نحوه شهادت ایشان را عادی جلوه میدهند و زیر سوال میبرند.ذوالفقار مغربی بسیار کوتاه و شیوا جواب میدهد اما جوابی که باید اضافه شود این است که اصلا چه کسی گفته یزید خلیفه بوده؟وقتی امیرالمؤمنین علی علیه السلام طبق رسوم خود اهل سنت با اجماع مردم به خلافت رسیدند معاویه را از حکومت شام عزل کردند اما او زیر بار نرفت و بنا به جنگ گذاشت و صفین پیش آمد و معاویه و عمروعاص از ترفند قرآن سر نیزه کردن استفاده کردند وبا حماقت مردم آنها را ترغیب به حَکَمیّت کردند و در ماجرای دومة الجَندل ابو موسی اشعری با حماقت و نا داوری حضرت امیر علیه السلام را از خلافت عزل کرد در حالی که فریب عمرو عاص را خورده بود و فکر میکرد او هم معاویه را از خلافت عزل میکند این در حالی بود که این کار از نظر خلیفه ی وقت یعنی حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام مشروعیت نداشت و راضی به این امر نبودند و طبق نظر خود اهل سنت اجماع با ایشان بود وخلافت حق ایشان بود و نیاز به حَکمیت نبود و عمرو عاص و ابوموسی شأنیتی برای حَکَمیت نداشتند , اصلا خلافت متعلق به حضرت امیر بود طبق قانون خودشان و معاویه خروج و قیام کرده بود و از بیعت سر باز زده بود, فتنه ها و مکرها و بی دینی های معاویه و عمروعاص هم به کنار/اختلافات بین دو دولت شام و عراق ادامه داشت پس مشخص است اتفاق امت در خلافت معاویه نبوده است/ عجیب است که خروج جملیان و اهل صفین بر حضرت علی (علیه السلام) را خروج بر خلیفه بر حق نمی‌دانند و قیام امام حسین (علیه السلام) در مقابل انسان پَستی چون یزید را خروج بر خلیفه و عامل اختلاف معرفی میکنند! حال صرف نظر از پَستی یزید و عدم مشروعیت خلافت وی از سوی شیعیان باید به این سوال جواب داد که آیا خلافت وی با معیارهای اهل سنت سازگار بوده است؟/معیار اهل سنت بر مشروعیت خلافت خلفا این است که اهل حِل و عقد خلافت وی را پذیرفته باشند، ولی میبینیم علاوه بر امام حسین (علیه السلام) صحابه دیگری که مورد احترام اهل سنت هستند از بیعت با یزید سرپیچی میکنند و حتی عبدالله بن زبیر هم زمان با یزید اعلام خلافت میکند.[1]/در ماجرای آتش بس(هدنه)که تعبیر به صلح شده است در زمان امام حسن مجتبی علیه السلام بنا بر مفاد صلح نامه ی امام حسن (علیه السلام) با معاویه، معاویه باید پس از خود حکومت را به حسن بن علی (علیهماالسلام) واگذار میکرد[2] و اگر ایشان نبودند به امام حسین علیه السلام واگذار میشد و بنابر نقلی به شورا گذاشته میشد و انتخاب یزید به عنوان جانشین، بر خلاف مفاد آن معاهده بود/حتی وقتی معاویه به مدینه رفته و زمینه را برای خلافت یزید آماده میکرد، عبدالله بن جعفر و عبدالله بن زبیر، نقش امام حسین (علیه‌السلام) را به وی متذکر شدند[3] و عبدالله بن عمر نیز گفت اگر بنا بود خلافت موروثی باشد، من باید خلیفه می‌شدم، نه تو.[4]کسانی که با این استدلال حکومت یزید را مشروع میدانند، آیا حاضرند عبدالله بن زبیر را تخطئه کنند و وی را به دلیل عدم بیعت با یزید و حتی خروج علیه یزید مهدورالدم بدانند یا هم چنان وی را جزء صحابه پیامبرصلی‌الله‌علیه وآله و سلم و عادل و شامل اصحابی کالنجوم می دانند؟از همان زمان مطرح شدن ولیعهدی یزید، افراد زیادی با این امر مخالف بودند از جمله امام حسن مجتبی علیه السلام، سعد بن ابی الوقاص و عایشه و هر سه را معاویه مسموم کرد تا راه را برای خلافت یزید باز کند. پس از به خلافت رسیدن وی نیز، افرادی از جمله عبدالله بن عمر و عبدالله بن زیبر نیز مخالف بودند اما خطر آنان به اندازه خطر امام حسین علیه السلام نبود. و با وجود امام حسین علیه السلام و موقعیتی که داشتند آنان خود به خود بعد از امام قرار می گرفتند. عجیب است که در مقابل اعمال عبدالله بن زبیر سکوت میکنند اما امام حسین علیه‌السلام را مقصر می‌پندارند! چطور میشود یزیدی که علاوه بر به شهادت رساندن امام حسین (علیه السلام)، کشتار بی رحمانه مردم مدینه[5] وحلال کردن مال و جان و ناموس مسلمانان به مدت سه روز بر لشگریانش در مدینه و آتش زدن خانه خدا[6][7] را در پرونده سیاه خود دارد مشروع باشد و امام حسین (علیه السلام) که بر علیه چنین جنایتکاری قیام کرده است مقصر باشد؟ --------------------------------------------------------------------------------- [1]. اخبارالطوال/ترجمه،ص:310 [2]. امامت و سياست/ترجمه،ص:188 [3]. همان،ص:195 [4]. همان:ص196 [5]. همان،ص:224 [6]. امامت و سياست/ترجمه،ص:224/ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۴، قسم۲، ص۳۸ـ۳۹. الاحمد بن اسحاق یعقوبی ، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۵۰ـ۲۵۱. مسعودی، مروج، ج۳، ص۲۶۷. [7]. کامل ابن اثير ج 4 ص 123.
|
- جزئیات
- تاریخ مدینة السلام یا تاریخ بغداد, بغدادی جلد 9 با تحقیق بشار عواد معروف چاپ بیروت همان روایت معروف را آورده است که یکی از ابزار های قوی در اثبات ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام است که ابوهریره میگوید دقیقا مانند آن روایت که از امام صادق علیه السلام نقل شده و هر دو روایت سند صحیح دارند:هرکس روز هجدهم ذی الحجه را روزه بگیرد خداوند ثواب شصت ماه روزه را به او میدهد.و آن روز روزِ غدیر خم است و چرا چنین ثوابی دارد؟چون روزی است که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم دست علی بن ابی طالب علیه السلام را گرفت و فرمود آیا من ولی مؤمنین هستم یا نیستم؟همه گفتند بله و فرمود : مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ /و عمر بن خطاب گفت بخٍ بخٍ یا علی بن ابی طالب(علیهما السلام) اصبحت مولای و مولا کل مسلم/مبارک است و یا به به یا علی بن ابی طالب علیه السلام تو از الان مولای من و مولای هر مسلمانی هستی/و بعد آیه نازل شد : الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ(مائده 3) سوال ما این است این تبریکی که گفته چه هست؟آیا از دایره ی اهل سنت خارج شده؟طبق فتوای نقش بندی خارج شده است. همین روایت را اماِ حنابله احمد بن حنبل در مسند خودش نقل کرده است در کتابی که تحقیق حمزه احمد الزین جلد 14 چاپ دارالحدیث قاهره صفحه ی 185 حدیث 18391 دقیقا همان روایت نقل شده و ماجرای غدیر ولی مفصل تر و در ادامه نقل میکند عمر بن خطاب ملاقات کرد حضرت علی علیه السلام را و گفت هنیئاً یابن ابی طالب (خوش به حالت مبارک است تو از الآن مولای من و مولای هر مؤمن و مؤمنه ای شدی)محقق کتاب میگوید سند صحیح است و دو روایت که هر دو از براء بن عازب نقل شده از دو طریق و هر دو صحیح است/ کتاب التنویر شرح جامع الصغیر نویسنده محمد بن اسماعیل الأمیر الصنعانی متوفی 1182 (که در وصف محمد بن عبدالوهاب اشعاری سروده افکار سلفی و ابن تیمیه را دارد)در جلد 10 این کتاب صفحه ی 386 در حدیث 8981 حدیث من کنت مولاه را می آورد و میگوید طرق متعدد دارد و بحثهای سندی میکند بعد میگوید وقتی پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: اَللَّهُمَ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَانْصُرْمَنْ نَصَرَهُ واخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ... وقتی ابوبکر و عمر این سخن را از پیامبر اکرم شنیدند هر دو آمدند(طبق نقلی که دارقطنی از سعد بن ابی وقاص نقل کرده) هر دو آمدند و گفتند اَمسَیتَ یا ابن ابیطالب(علیهما السلام) مولی کل مومن و مؤمنة تو از الآن مولای هر مؤمن و مؤمنه ای شدی/و نقل شده که به عمر گفتند تو داری رفتاری با علی بن ابطالب علیهما السلام میکنی که با دیگران نمیکنی او میگوید ایشان مولای من است/نقشبندی میگوید هیچ سنی تبریک نمیگوید اگر بگوید سنی نیست ولی در اینجا می بینید که ابوبکر و عمر هردو تبریک گفتند/البته بارها گفته ایم که سنی نیست چون اصلا سنت پیغمبر را قبول نداشتن طبق روایت صحیح بخاری لحظه ای که پیامبر میخواست بنویسد و وصیت کنند عمر اجازه نداد و إنَّ الرَجُل لَیَهْجُر را گفت و بعد از شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم هم ابوبکر روایات ایشان را سوزاند و بعد از او هم عمر همه ی روایات پیامبر را جمع کرد و آتش زد و دستور داد حق ندارید روایتی از پیامبر بنویسید چون ممکن است با قرآن خلط شود اجازه نقل و نوشتن حدیث نبود تا زمان عمربن عبدالعزیز کتابت را رسم کرد ولی باز کسی جرأت نداشت و یواش یواش در قرنهای بعدی حدیث نویسی را شما شروع کردید پس سنی نبودند./ مجری:افرادی مانند عبدالرحمن عوف این را میدانست و مطرح کرد که بعد از شیخین هرکس میخواهد خلیفه شود باید به سنت پیامبر و شیخین عمل کند چون دو چیز متفاوت و جدا از هم بوده اینها...
|
- جزئیات
- آیه ی مهمی در سوره ی تحریم که اشاره به همسران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در مقابل ایشان دارد برخی این آیه را در باره تصمیم به ترور پیامبر توسط همسران ایشان دانسته اند/حتما تا حالا سوره ی تحریم را خوانده اید , خدای متعال در این سوره حرف از سری از اسرار پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم زده است که وقتی با یکی از همسرانشان مطرح کرده است آو آن سرّ را افشا کرد و به همسر دیگر پیامبر آن سرّ را گفت و بر ملا شد این سرّ , در منابع اهل سنت و شیعه آمده است (صحیح بخاری جلد 2 و جلد 4) که آن همسران پیامبر حفصه و عایشه بودند/نتیجه این است که خدای متعال پیامبرش را از افشاء سرّ باخبر میکند و بعد از آن تحدید میکند همسران پیامبر را که اگر بخواهید در مقابل پیامبر بایستید و اگر بخواهید توطئه در مقابل پیامبر داشته باشید و بر اساس نظر بعضی از افراد و روایات(تفسی قمی و البرهان)اگر بخواهید پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را ترور بکنید ,خدای متعال و جبرئیل و صالح المؤمنین(مجمع البیان) که امیرالمؤمنین علی علیه السلام است یاور پیامبر خواهند بود/چه سرّی هست که اینقدر اهمیت دارد که وقتی آن را بر ملا میکنند خدای متعال در قرآن به آن اشاره میکند و به پیامبرش اطلاع میدهد و پیامبر با انها برخورد میکند/چرا بعد از افشاء این سرّ آنها به فکر مقابله و توطئه در مقابل پیامبر می افتند؟حتما مسأله ی مهمی است چرا که در منابع آمده است ,مسأله خلافت بعد از پیامبر در این سرّ مطرح شده است(تفسیر قمی)و در منابع دیگری آمده که مسأله ی ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام است , چرا که اگر قرار بود مقصود از خلافت شخص دیگری باشد حتما و حتما موجب خوشنودی اینها باید میشد و نیازی به توطئه بر علیه پیامبر نبود...
|
- جزئیات
- چرا میگویند روضه ی امام حسین علیه السلام نخوانید؟غزالی و غیر آن گفته اند حرام است روضه ی امام حسین علیه السلام بخوانید و حرام است ماجرای او را نقل کنید, چون موجب دشمنی با صحابه میشود در کتاب الصواعق المحرقه جلد 2 صفحه 640/واقعا اگر قاتلین امام حسین علیه السلام شیعیان بودند میگفتند روضه بخوانید که با شیعیان دشمن شوید و شیعیان با خودشان اما گفته اند شما روضه بخوانید با صحابه دشمن میشوید روایات از این دست زیاد است/در حواشی شِروانی جلد 9 صفحه 67 حرام است بد گفتن از معاویه و لعن یزید و نقل ماجرای قتل امام حسین علیه السلام زیرا موجب ذمّ صحابه میشود/مگر صحابه در شهادت امام حسین علیه السلام دخالت داشتند که موجب ذمّ آنها بشود؟/میگوید اینهای که حضرت را شهید کردند اعلام دین هستند/خب اگر اینهایی که امام حسین علیه السلام را شهید کردند صحابی نیستند موجب ذمّ چه کسی میشود؟علمای شان اینها را میدانند و قبول دارند منتهی اگر به گوش مردم عادی آنها برسد میدانند که دیگر کسی قبول ندارد و روضه میخوانند/لذا آقای بدرالدین حسون مفتی اعظم سوریه گفت میگویند روضه ی امام حسین علیه السلام نخوان چون ترس از متأثر شدن و تشیع افراد دارند...
|
- جزئیات
- در کتاب هدایة الکبری خصیبی آمده است که در آنجا راجع به دفن مخفیانه ی حضرت زهرا سلام الله علیها و خطر برای قبر حضرت عبارتی را مطرح میکند ,همان که از اهل سنت نقل کردیم /در صفحه ی 179 میگوید ابوبکر گفت بگویید از زنهای مسلمین کسی بیاید تا این قبرها را بشکافند و ببینند فاطمه سلام الله علیها کجاست و بر او نماز بخوانیم و قبرش زیارت بشود وقتی خبر به امیرالؤمنین علی علیه السلام رسید با غضب از خانه بیرون آمد و چشمانش خون شده بود و غبای زردش در دستش بود همان لباس زردی که فقط در جنگها می پوشیدند , وتکیه بر ذوالفقار داشتند یعنی حضرت عصا زنان می آمد و حال خوشی نداشت اما اینجا دیگر زمان جنگ بود و به بقیع رسید و مردم همه فرار کردند و حضرت فرمودند علی (علیه السلام)قسم خورده است اگر یک سنگ از بقیع جابجا کنید همه ی شما را خواهم کشت , این وصیت حضرت زهرا سلام الله علیها است که قبرش باید مخفی باشد و این وصیت باید اجرا بشود
|
|
|
- جزئیات
- کتاب علل الشرایع شیخ صدوق (ره) در جلد اول صفحه 14 امام صادق علیه السلام میفرمایند:در روز اُحد تمام اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرار کردند غیر از علی علیه السلام و ابودجانه کسی نماند پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند یا ابو دجانه آیا نمیبینی قوم و قبیله ات همه فرار کرده اند؟برو به طرف قومت و با آنها فرار کن عرض کرد یا رسول الله ما بیعتی که با خدا ورسول کردیم این نبود که فرار کنیم ,پیغمبر فرمودند من تو را حلال کردم بیعت از گردنت برداشتم ابودجانه گفت:قریش بگوید که من تو را خوار کردم و فرار کردم و من در میان قریش سر افکنده بشوم؟پیغمبر برایش دعا کرد/امیرالمؤمنین علیه السلام حمله ها را از نبیّ مکرم دفع میکرد تا اینکه جراحات زیادی به ایشان وارد شد و شمشیر ایشان در جنگ اُحد شکسته شد و به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: مرد با شمشیرش می جنگد و من شمشیرم شکسته شد ,پیغمبر اکرم شمشیر خود که ذوالفقار بود را به علی علیه السلام دادند ,و ایشان با شمشیر پیغمبر جنگیدند و خودشان را فدای پیامبر کردند و جبرئیل نازل شد این مواسات و ایثار است و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند علی از من است و من از علی علیه السلام هستم و جبرئیل هم گفت منهم از شما هستم ,دیدند در این هنگام صدایی از آسمان می آید " لاسیف الا ذوالفقار و لا فتی الاّ علی "شمشیری جز ذوالفقار نیست و جوانمردی جز علی بن ابطالب سلام الله علیه نیست.
|
- جزئیات
- کارشناس سنی:آنچیزی که در غزوه ی خیبر رخ داد فتح آن منطقه و چند قلعه بود که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم حضرت علی علیه السلام را مأموریت دادند برای این مسأله/قبلش بشارت دادند و فرمودند که من این پرچم جنگی را به مردی خواهم داد که خدا و رسولش او را دوست دارند و او نیز خدا و رسولش را دوست دارد و مردم منتظر بودند که این چه کسی است که این همه مدال دارد ,وقتی که مردم گوش به فرمایشات رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم می دادند ناگهان ایشان فرمودند علی علیه السلام کجاست؟مردم این معما برایشان حل شد که آنکس که خدا و رسول او را دوست دارند و او خدا و رسول را دوست دارد و این مدال به او داده شده است علی بن ابیطالب است و پرچم جنگی را به ایشان دادند و این قدرت و شجاعت حضرت علی علیه السلام بود که در آنجا به نمایش گذاشته شد و قلعه را فتح کردند/ مجری: این هم یکی دیگر از فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام بود که از زبان مخالفین بیان شد از استاد یزدانی میخواهیم مسانید و اسانید این جریان را بیشتر توضیح دهند. استاد یزدانی:یکی از فضائل بی نظیر حضرت علی علیه السلام همین جنگ خیبر است که کسی مثل بخاری هم نتوانسته آن را منکر شود و مجبور شده در صحیح خودش بیاورد , البته ناقص آورده است... صحیح بخاری چاپ وزارت اوقاف عربستان سعودی چاپ اول چاپ 1417 صفحه 56 کتاب جهاد و السیر , باب 143 باب فضل من اسلم علی یدیه رجلٌ /از سهل بن حنیف نقل میکند از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم که ایشان در روز خیبر فرمودند:من فردا پرچم را به دست مردی خواهم داد که خداوند به دست او فتح و پیروزی را نسیب مسلمانان خواهد کرد کسی که خدا و پیغمبر را دوست دارد و او هم خدا و پیغمبر را دوست دارد/مردم خوابیدند و همه منتظر بودند فردا پرچم را به دست او بدهند , پیغمبر اکرم فردا فرمودند علی علیه السلام کجاست؟گفتند چشمانش درد میکند و پیغمبر با آب دهان مبارک خودشان به چشمان أمیرالمؤمنین مالیدند و ایشان خوب شدند و بعد از آن دیگر چشمانش درد نگرفت و پرچم را به دست امیرالمؤمنین دادند/خیلی روایت قشنگی است و نکات مهمی در آن هست اینکه چرا پیغمبر اکرم این سخن را گفتند؟مگر روزهای قبل چه شده بود که گفتند فردا پرچم را به دست کسی میدهم که خدا و پیغمبر را دوست دارد و خدا و پیغمبر او را دوست دارند اینجا ذکر نشده است و بخاری آن را نیاورده احمد بن حنبل و خیلی های دیگر آورده اند با سند صحیح/اینکه مدت طولانی مسلمانان قلعه ها را فتح کردند و رسیدند به آخرین قلعه که مهمترین یهودی ها بود و هرکس میرفت شکست خورده برمیگشت چند روز مسلمانان پشت این قلعه مانده بودند و خسته و نا امید شده بودند یک روز فلانی و روز دیگر فلانی و روز دیگر نفر سوم رفت و همه شکست میخوردند به حدی رسیده بود که همه میگفتند نمیشود این قلعه را فتح کرد/دروازه ای داشت که چهل نفر باز و بسته میکردند و شخصی مثل مرهب در آن قلعه بود و بعضی ها نرسیده به قلعه فرار میکردند و روایت ان در مستدرک حاکم هست/اسم آنها را نمی برم چون میخواهم فقط از فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام بگویم/چون خدا و پیغمبر را دوست نداشتند چون خدا و پیغمبر را هم آنها را دوست نداشت خدا فتح و پیروزی را به دست آنها نسیب مسلمانان نکرد ,چرا خداوند فتح و پیروزی را به دست امیرالمؤمنین نسیب مسلمانان کرد چون پیامبر میفرمایند خدا و پیغمبر را دوست داشت و خدا و پیغمبر هم او را دوست داشتند انقدر خدا و پیغمبر را دوست داشت که از جان خودش بیشتر دوست داشت, جانش را کف دستش گرفت و لحظه ای فرار نکرد و ماند تا آخرش و خداوند هم دید این شخص کسی است که خدا و پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم را از جان خودش بیشتر دوست دارد به همین خاطر امیرالمؤمنین در آنجا پیروز شد و خداوند فتح و پیروزی را نسیب مسلمانان کرد/ مجری:خود روایت گویاست که افراد قبلی نتوانسته اند فتح و پیروزی بیاورند چون دوست داشتن دوطرفه بین خدا و رسول و آن اشخاص نبوده است استاد یزدانی:آنها اگر خدا و رسول را دوست داشتند فرار نمیکردند کسی که خدا را دوست دارد مگر میشود خدا از کسی برای جهاد درخواست کند پیغمبر پرچم را به او بدهد و او نرسیده به قلعه فرار کند و بعد بگوید من فرار نکردم دیگران فرار کردند و بعد لشگریان فریاد بزنند که اول خودش فرار کرده/امیرالمؤمنین علیه السلام فرار نبود کرار بود در روایات هست این لفظ و خودشان نقل کرده اند..
|
- جزئیات
- بحث بسیار مهمی که اهل سنت دارند خروج بر حاکم هست که حرام میدانند ,حتی اگر حاکم فاسق و جائر باشد و یا دستوری بدهد خلاف بر دستور خدا/من از علمای امروزی میاورم , قدما که جای خود دارند بگذریم/شرح العقیدة التدمریة که از ابن تیمیه است که آقای محمد صالح العثیمن از مفتی های سعودی شرح زده است , چاپ اول چاپ 1437 صفحه ی 466 این متن شرح است/اگر کسی سوال کرد آیا اطاعت ولی امری که عصیان کار است و گناه میکند واجب است یا خیر؟ولی امر گنه کار و عصیان کار واجب است اطاعت از او اگر کافر نشود و کفرش صریح نباشد اگر کفر صریح داشت مثلا گفت خدا دوتا است آنوقت اطاعت از او واجب نیست ,اما زمانی که کافر نشده است ,در هر صورت هر گناهی انجام داده باشد اطاعت از او واجب است/ومثال میزند که حتی با وجود چه گناهانی باید از حاکم اطاعت کرد/اگر حاکم شارب خمر بود و شراب میخورد و زنا میکرد و اهل لواط بود و هرکس را دلش میخواست میکُشت در عین حال اطاعت از او واجب است/ببینید اینها به کجا رسیده اند طبیعی است اگر اینها را قبول نداشته باشند نمیتوانند مشروعیت بعضی از خلفایشان را ثابت کنند/یزید بن معاویه همه میدانند و علمای خودشان گفته اند همه ی این کارهایی که این مفتی نام برده است را انجام میداد/بعضی هاشان اهل لواط بودند/وتقریبا همه ی خلفایشان اهل مشروب بودند/با این مبنا میگویند خروج بر حاکم حتی اگر فاسق بود جایز نیست و اطاعت از او واجب است
|
